50 წლიანი გამოცდილების მქონე ისტორიის მასწავლებელი ნარეკ (ნაირბეკი) ზოროღლიანი საკუთარი პროფესიისადმი თავდადების მაგალითია.
ზოროღლიანი დაიბადა 1945 წელს ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის სოფელ ფოკაში. მან საგანმანათლებლო კარიერა მშობლიურ სოფელში დაიწყო, სადაც საშუალო განათლება მიიღო.
1967 წელს ნარეკი აბოვიანის სახელმწიფო პედაგოგიურ ინსტიტუტში ჩაავარა ისტორიისა და გეოგრაფიის ფაკულტეტზე.
სტუდენტობის წლებში ნარეკი შეხვდა მწერალ ჰოვანეს შირაზს და მწერალმა ურჩია ნარეკს დარჩენილიყო სომხეთში და განევითარებინა კარიერა, მაგრამ ნარეკი დაბრუნდა მშობლიურ სოფელში და დაიწყო მუშაობა ისტორიის მასწავლებლად ადგილობრივ სკოლაში, სადაც ის ასევე მუშაობდა სასწავლო ნაწილის დამრიგებლად 8 წლის განმავლობაში.
სკოლაში მუშაობის მრავალი წლის განმავლობაში ნარეკ ზოროგლიანი გახდა არა მხოლოდ პატივცემული მასწავლებელი, არამედ სტუდენტების ფავორიტიც. მისი დისციპლინა და პროფესიისადმი ერთგულება მას პროფესიონალად იქცა, რომელსაც ენდობოდნენ.
სკოლაში 50 წლიანი მუშაობის შემდეგ, ნარეკ ზოროგლიანი პენსიაზე გავიდა. მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მან შეწყვიტა თავისი საქმიანობა. მან დაიწყო შემოქმედებითობა, წერს ლექსებს სიყვარულზე, ცხოვრებაზე, სამშობლოსა და ბუნებაზე. მისი ლექსები ასახავს მის ღრმა მიჯაჭვულობას ისტორიასა და კულტურასთან, რომელსაც ის ყოველთვის ასეთი ენთუზიაზმით გადასცემდა თავის მოსწავლეებს.
თავის პროფესიაზე საუბრისას ნარეკ ზოროგლიანმა აღნიშნა: “მე მიყვარს ჩემი სტუდენტები და ჩემი საგანი. ჩემთვის რთული იყო სკოლის დატოვება. მეორედ პროფესიის არჩევის შესაძლებლობა რომ მქონდეს, ისევ მასწავლებლის პროფესიას ავირჩევდი. ძალიან დავინტერესდი ისტორიით, ბევრი წავიკითხე და სოფელში ბევრი ძველი ისტორიული ძეგლი შევისწავლე.”
მან ასევე ხაზი გაუსვა განათლების მნიშვნელობას, განსაკუთრებით საკუთარი ქვეყნისა და მსოფლიოს ისტორიის ცოდნას ახალგაზრდა თაობისთვის.
“სკოლა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ცხოვრებაში, ეს არის მომავალი ცხოვრების საფუძველი. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვებმა იცოდნენ თავიანთი ისტორია, თავიანთი ქვეყნისა და მსოფლიოს ისტორია. ბოლო წლებში მოსწავლეებში სწავლისადმი ინტერესი იზრდება. ადრე სამყარო დახურული იყო, მაგრამ ახლა ის ჩვენთვის იხსნება”, – თქვა ნარეკმა.
