აზგანუშ ბაბაიანი – მსახიობი, რომლის ცხოვრების ისტორიაც სავსეა სირთულეებითა და იღბლიანი ცვლილებებით.
1965 წელს ნინოწმინდაში დაბადებული აზგანუშ ბაბიანმა სირთულეებითა და წარუმატებლობით მოცული გრძელი გზა გაიარა, მაგრამ საბოლოოდ საკუთარი მოწოდება სცენაზე იპოვა.
მისი გზა მექანიკოსიდან მსახიობამდე შემოქმედებისადმი სიმტკიცისა და ვნების მაგალითად იქცა. აზგანუშმა, 1982 წელს ტიუმენის ინდუსტრიული ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ, სადაც სწავლობდა მექანიკოსად, დაბრუნდა მშობლიურ ქალაქში და სამი წლის განმავლობაში მუშაობდა მექანიკურ ქარხანაში ოსტატად. თუმცა, იმდროინდელმა სირთულეებმა აიძულა იგი ეძია ახალი შესაძლებლობები ოჯახის სარჩენად.
ფულის საშოვნელად აზგანუშმა მაგნიტოგორსკში წასვლა და მეტალურგიულ ქარხანაში მუშაობა გადაწყვიტა. იქ 8 თვე მუშაობდა, მაგრამ რთულმა პირობებმა და არასტაბილურობამ აიძულა დაბრუნებულიყო. მისთვის ძალზედ გულდასაწყვეტი იყო იმის გაცნობიერება, რომ მიუხედავად მიღებული განათლებისა, მან ვერ იპოვა სამუშაო, რომელითაც ოჯახის სარჩენად საკმარის რესურსს გამოიმუშავებდა.
ამის შემდეგ აზგანუში გარკვეული პერიოდის განმავლობაში მუშაობდა სკოლაში ფიზკულტურის მასწავლებლად. უმცა ეს პროფესია, როგორც თვითონ ამბობს, არ იყო მისთვის შესაფერისი, მიუხედავად იმისა, რომ ოჯახის სხვა წევრებიც პედაგოგები იყვნენ. ამ დროს ის ძმისშვილებსაც უვლიდა სტაბილური შემოსავლის გარეშე.
მაგრამ ბედმა აზგანუში თეატრში მიიყვანა, როდესაც კულტურის ცენტრში ახალი დადგმა მოეწყო. ცენტრის ხელმძღვანელმა მას ერთ-ერთი მსახიობის შეცვლა სთხოვა და ის დათანხმდა. ასე დაიწყო მისი მოგზაურობა თეატრის სამყაროში.
აზგანუში პირველად ავიდა სცენაზე და კომედიაში “პომადა No4”-ში პოლიციელის როლი შეასრულა. მისი ნიჭი და იმპროვიზაციის უნარი შეამჩნიეს და მას შემდეგ იგი თეატრში ათ წელზე მეტია მუშაობს. ახლა იგი კოსტიუმერად მუშაობს თეატრში და ამავდროულად სპექტაკლებში თამაშობს.
კულტურის ცენტრში მომუშავე აზგანუშმა მონაწილეობა მიიღო 20-ზე მეტ სპექტაკლში. მას შეეძლო ეთამაშა სხვადასხვა როლები, როგორიცაა ქალის, პოლიციელის, დედინაცვლისა და სხვა.
მიუხედავად იმისა, რომ რუსული განათლება ჰქონდა, წარმატებით ასრულებდა როლებს სომხურ ენაზე და თავის როლებში იმპროვიზირებას მარტივად აკეთებდა. აზგანუში ამბობს, რომ თითოეულ როლს თავისი ხალისი აქვს და თუ მსახიობს იუმორის გრძნობა აქვს, მაშინ ის ადვილად უმკლავდება ყველა სირთულეს.
